Przejdź do zawartości

4/III Batalion Wartowniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4/III Batalion Wartowniczy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Kontynuacja

5 batalion celny

Organizacja
Dyslokacja

Suchedniów

Podległość

DOG Kielce

4/III Batalion Wartowniczy[a]oddział Wojska Polskiego pełniący służbę ochronną na granicy II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

4/III batalion wartowniczy sformowano w 1919[2]. Batalion powstał z V batalionu wartowniczego „Kraków”[3]. Potem funkcjonował w strukturze Okręgu Generalnego Kielce[1]. W skład batalionu wchodziło dowództwo oraz 4 kompanie po 3 plutony. W dowództwie, oprócz dowódcy batalionu, służyli oficerowie: sztabowy, adiutant, prowiantowy i kasowy; podoficerowie: mundurowy, prowiantowy, rusznikowy, sanitarny oraz 6 ordynansów[1]. W październiku 1920 baon stacjonował w Suchedniowie[4]. 22 października tego dowódca OGen. Kielce zatwierdził Komisję Gospodarczą Baonu Wartowniczego Nr 4/III w Suchedniowie w składzie: kpt. Franciszek Rydz (1 członek) i ppor. Stanisław Wołowiec (2 członek i jednocześnie oficer gospodarczy)[5].

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921[6], na bazie 4/III batalionu wartowniczego powstał 5 batalion celny[7].

Dowódcy batalionu

[edytuj | edytuj kod]
  • mjr piech. Apolinary Klimaszewski (od 27 XI 1919[8])
  • kpt. piech. Eugeniusz Witwicki (19 I[9] – 22 V 1920 → dowódca baonu wart. nr 2/V[10])
  • kpt. piech. Rudolf Seinkowić (p.o. od 22 V 1920[10] – II 1921 → Baon Zapas. 4 pp Leg.[11])
  • kpt. Franciszek Rudolf Rydz[b] (od X 1920)
  • płk ochot. Józef Jan Skorupski (do 31 I 1921[14])
  • mjr piech. Zygmunt Krudowski (od 1 II 1921[14])
  1. Pełna nazwa batalionu wartowniczego zawierała kolejny (arabski) numer batalionu w ramach dowództwa okręgu generalnego (DOG) i numer (rzymski) DOG[1].
  2. Franciszek Rudolf Rydz urodził się 13 kwietnia 1890. W czerwcu 1921 pełnił służbę w 5 Baonie Celnym, a jego oddziałem macierzystym był 27 pp w Częstochowie. W 1922 był oficerem rezerwy 27 pp, a w następnym był oficerem rezerwy 80 pp w Słonimiu[12][13]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
  2. Prochwicz i Kępa 2003 ↓, s. 13.
  3. Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 112.
  4. Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 111 z 31 października 1920, pkt 3 przeniesienie lek. Leonarda Rutskiego ze Szpitala Wojskowego w Piotrkowie do Baonu Wart. Nr 4/III w Suchedniowie.
  5. Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 114 z 7 listopada 1920, pkt 10.
  6. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 24.
  7. Dominiczak 1975 ↓, s. 124.
  8. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 98 z 1919, poz. 4212.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 31 stycznia 1920, s. 43.
  10. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 424.
  11. Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 21 z 22 lutego 1921, pkt 3 tu jako Rudolf Seinkowicz.
  12. Spis oficerów 1921 ↓, s. 100, 854.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 356, 480.
  14. a b Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 17 z 12 lutego 1921, pkt 6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]